1958 yılında Marostica, İtalya’da doğdu. Halen Londra ve Bassano del Grappa’da yaşıyor ve çalışıyor.
Eklektik, hayalci ve aynı zamanda muhalif olan Riello yarattığı görüntüler ve nesnelerle oynamakla kalmaz, onlara
o kadar kötü davranır ki, ironik bakış açısı çağdaş dünyanın güçlü bir kavramsal yergisine dönüşür. Bu anlamda onun
son “kitap yakma” çalışmalarından birinden söz etmek yeterli olacaktır: Annesinin kitaplığını “kurban” olarak törenle
yakmıştır (Salon Vert, Londra, 2012). Bu çalışmasını, 2000 yılının sonlarından itibaren dünya çapında “yanmakta”
olan protesto ateşlerine ve bu durumda medyanın yarattığı etkilere karşılık olarak gerçekleştirmiştir. Aynı şekilde
Riello’nun Zarif Savaş’ı sürmekte olan dijital propaganda ve onun paradoksal, hatta zaman zaman tuhaf doğası
hakkında bir tür eleştirel çalışmadır. Özellikle 4. Çanakkale Bienali için tasarladığı bu projesinde şunu tartışıyor:
“Günümüzde sosyal çatışmalara dahil olan herkes kaçınılmaz olarak dijital medya ile ilgilidir. Hepimiz sürekli olarak
bu olaylara uygun en “ikonik” görseli ararız; bu görsel alınır, online olarak iletilir ve isimsiz izleyiciler arasında
paylaşılır. Bu davranışın ortaya koyduğu şey aslında, belli türde görsel cazibenin, genelikle fazlasıyla hastalıklı
veya ürkütücü olanların herkes tarafından algılanmasıdır. Silahlarda olduğu gibi bu görüntüler o kadar aldatıcıdır ki,
gerçeklik algımızı çeşitli, hatta tehlikeli alanlara yönlendirmekte gittikçe daha çok kullanılan güçlü bir araç haline
gelmiştir.”
